وب سایت فرهنگی مذهبی مهدی الامم

بسم الله الرحمن الرحیم

اعمال شب و روز عید مبعث

شب مبعث از شب ‌های متبرّكه است و برای آن اعمالی ذكر كرده‌اند:

   در مصباح از حضرت ابوجعفر امام جواد علیه السلام روایت شده كه فرمود در رجب شبى است كه از آنچه كه بر آن آفتاب می‌تابد؛ بهتر است و آن شب بیست و هفتم رجب است كه در صبح آن پیغمبر خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله به رسالت مبعوث گردید و براى آن شب اعمالی است كه اگر شیعه‌ ای از ما آن اعمال را در آن شب انجام دهد اجر عمل شصت سال می‌برد.

خدمت آن حضرت عرض شد كه عمل در آن شب چیست فرمود:

 پس از نماز عشاء هر ساعتى از شب را تا پیش از نیمه آن كه بیدار شو و دوازده ركعت نماز اقامه کن و در هر ركعت حمد و سوره‌اى از سوره‌هاى كوچك مفصّل (و مفصّل ازسوره محمّد است تا آخر قرآن) بخوان.

 نمازها دو ركعتی هستند. پس از هر دو ركعت بعد از سلام؛ هفت مرتبه سوره حمد، هفت مرتبه مُعَوَّذَتَیْن، و سوره‌های توحید و قُلْ یا اَیُّها الْكافِرُونَ هر كدام هفت مرتبه، و سوره قدر و آیة الكرسى هر كدام را هفت مرتبه بخوان.

و بعد از اتمام نماز دعای ذیل خوانده شود:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى

 ستایش خاص خدایى است كه

لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَكُنْ لَهُ شَریكٌ فى الْمُلْكِ وَ لَمْیَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ

نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریكى و نیست برایش یاورى از

الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِمَعاقِدِ عِزِّكَ عَلَى اَرْكانِ

خوارى و به بزرگى كامل بزرگش شمار خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى كه موجبات عزتت بر پایه هاى

 عَرْشِكَ و َمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ وَ بِاسْمِكَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ

 عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از كتابت و به نام بزرگتر بزرگتر

الاْعْظَمِ وَ ذِكْرِكَ الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَ بِكَلِماتِكَ التّامّاتِ اَن ْ

 بزرگترت و به حق ذكرت كه والاتر و برتر و اعلى است و به كلمات تام و تمامت كه

 تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ.

پس بخوان هر دعائى درود فرستى بر محمد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شایسته آنى.

2- انجام غسل در این شب مستحبّ است.

3- زیارت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام كه افضل اعمال این شب است.

ابو عبدالله محمد بن بطوطه یكى از علماء اهل سنت است و در ششصد سال پیش از این زمان زندگی می‌كرده است.

وی در سفرنامه خود كه معروف است به رحله ابن بطوطه روی توُرود خود از مكه معظمه به نجف اشرف را ذكر كرده است.

وی می‌نویسد اهل این شهر تمامى رافضى(شیعه) هستند و از براى این روضه مباركه كراماتى ظاهر شده از جمله آن كه در شب بیست و هفتم ماه رجب كه نام آن شب نزد اهل آنجا لَیْلَةُ الْمَحْیا است از عراقین و خراسان و بلادِ فارس و رُوم هر شَل و مفلوج و زمین‌گیرى كه هست را به حرم می‌آورند كه تعداد آنها قریب سى چهل نفر است.

این مبتلایان را پس از نماز عشاء مى‌آورند را كنار ضریح مقدّس و مردم جمع مى‌شوند و منتظرند كه خوب شدن و برخاستن آنها را ببینند.

 این جماعت مردم بعضى نماز مى‌خوانند و بعضى ذكر مى‌گویند و بعضى قرآن تلاوت مى‌كنند و بعضى تماشاى روضه مى‌كنند تا آن كه نصف یا دو ثلث بگذرد.

از شب آن وقت جمیع این مبتلایان و زمین گیران كه قادر به حركت و برخاستن نبودند برمی‌خیزند در حالی كه صحیح و تندرست مى‌باشند و بیماری در آنها وجود ندارد و مى‌گویند لا اِلهَ اِلا اللّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ عَلَىُّ وَلىّ ُاللّهِ و این امریست مشهور است.

من خودم آن شب را در آنجا درك نكرده ‌ام لكن از مردم ثقه كه اعتماد بر قول آنها بود شنیدم و هم دیدم در مدرسه‌اى كه مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمین گیر كه قادر به حركت نبودند یكى از اهل روم و دیگرى از اهل اصفهان و نفر سوم از اهل خراسان بود.

 از آنها پرسیدم چگونه شما خوب نشده‌اید و اینجا مانده‌اید؟! گفتند ما به شب بیست و هفتم نرسیده‌ایم و همین جا مانده‌ای شب بیست و هفتم آینده كه شفا بگیریم و از براى این شب بسیاری از مردم شهرها جمع مى‌شوند و بازار بزرگى اقامه مى‌شود تا مدّت ده روز فقیر گویدی مبادا استِبْعاد كنى این مطلب را همانا معجزات و كراماتى كه از این مشاهد مشرّفه بروز كرده و به تواتر رسیده زیاده از آن است كه احصا شود و در ماه شوّال گذشته سنه هزار و سیصد و چهل و سه در حرم مطهّر حضرت ثامن الا ئِمّة الهُداة و ضامِنُ الاَمَّةِ العُصاةِ مَوْلانا اَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ مُوسى الرِّضا صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِ سه نفر زن كه هر كدام به سبب مرض فلج و نَحْو آن زمینگیر شده بودند و اطبّاء و دكترها از معالجه آنها عاجز شده بودند شفا یافتند و این معجزات از آن قبر مطهّر بر همه واضح و آشكارا گردید مانند نمودار شدن خورشید در آسمان. مثل باز شدن دَرِ دروازه نجف اشرف بر روى عرب‌هاى بادیه و به حدِّى این مطلب واضح بود كه نقل شد دكترهایى كه مطلّع بر مرض‌هاى آن زن‌ها بودند تصدیق نمودند با آن كه در این باب خیلى دقیق بودند بلكه بعضى از آنها تصدیق خود را بر شفاء آنها نوشتند. وَ لَقَدْ اَجادَ شَیْخُنا الحُرُّ العامِلى فى اُرْجُوزَتِهیِ.

4-شیخ كفعمى در بلد الامین فرموده كه در شب مبعث این دعا را خوانده شود:

"اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِالتَّجَلِىِ الاْعْظَمِ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ مِنَ الشَّهْرِالْمُعَظَّمِ وَالْمُرْسَلِ؛ خدایا از تو می‌خواهم به حق بزرگترین تجلى (تو) در این شب از این ماه بزرگ و به حق آن فرستاده الْمُكَرَّمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَغْفِرَ لَنا ما اَنْتَ بِهِ مِنّا اَعْلَمُ؛ گرامى كه درود فرستى بر محمد و آلش و بیامرزى براى ما آنچه را تو بدان از ما داناترى یا مَنْ یَعْلَمُ وَلا نَعْلَمُ اَللّهُمَّ بارِكْ لَنا فى لَیْلَتِنا هذِهِالَّتى بِشَرَفِ؛ اى كه مى‌دانى و ما نمى‌دانیم خدایا مبارك گردان بر ما در این شبى كه به واسطه شرافت الرِّسالَةِ فَضَّلْتَها وَبِكَرامَتِكَ اَجْلَلْتَها وَبِالْمَحَلِّالشَّریفِ اَحْلَلْتَها؛ رسالت آن را فضیلت دادى و به كرامت خویش بزرگش كردى و به جاى باشرافتى درشآورد اَللّهُمَّ فَاِنّا نَسْئَلُكَ بِالْمَبْعَثِ الشَّریفِ وَالسَّیِّدِاللَّطیفِ وَالْعُنْصُرِ؛ خدایا پس از تو خواهیم به آن بعثت شریف و آن آقاى بالطف و عنصرالْعَفیفِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اَنْ تَجْعَلَاَعْمالَنا فى هذِهِ؛ پارسا كه درود فرستى بر محمد و آلش و قرار دهى اعمال ما را دراین اللَّیْلَةِ وَفى سایِرِ اللَّیالى مَقْبُولَةً وَذُنُوبَنا مَغْفُورَةًوَحَسَناتِنا؛ شب و در سایر شب‌ها پذیرفته درگاهت و گناهانمان را آمرزیده و نیكی‌هایمان رامورد مَشْكُورَةً وَسَیِّئاتِنا مَسْتُورَةً وَقُلوُبَنا بِحُسْنِ الْقَوْلِمَسْرُورَةً؛ قدردانى و بدی‌هایمان را پوشیده و دل‌هامان را به گفتار نیك خرسند وَاَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْكَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَةً اَللّهُمَّ اِنَّكَتَرى وَلا تُرى؛ و روزی‌هایمان را از نزد خود به آسانى فراوان، خدایا تو مى‌بینى ولى خودتدیده نمى‌شوى وَاَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى وَاِنَّ اِلَیْكَ الرُّجْعى وَالْمُنْتَهىوَاِنَّ لَكَ؛ و تو در بلندترین دیدگاهى و به طور مسلم بازگشت و پایان به سوى توست والْمَماتَ وَالْمَحْیا وَاِنَّ لَكَ الاْخِرَةَ وَالاُْولى اَللّهُمَّ اِنّانَعُوذُ بِكَ اَنْ؛ مرگ و زندگى به دست تو است و انجام و آغاز از آن تو است خدایا ما به تو پناهمى‌بریم ازنَذِلَّ وَنَخْزى وَاَنْ نَاءتِىَ ما عَنْهُ تَنْهى اَللّهُمَّ اِنّانَسْئَلُكَ الْجَنَّةَ؛ خوار شدن و رسوایى و دست زدن به كارى كه تو آنرا قدغن كرده‌ا‌ى خدایا ما ازتو درخواست بهشت را بِرَحْمَتِكَ وَنَسْتَعیذُ بِكَ مِنَ النّارِ فَاَعِذْنا مِنْهابِقُدْرَتِكَ وَنَسْئَلُكَ مِنَ؛ به رحمتت داریم و پناه جوییم به تو از آتش دوزخ پس ما را به قدرت خویش ازآتش پناه ده و از توالْحُورِ الْعینِ فَارْزُقْنا بِعِزَّتِكَ وَاجْعَلْ اَوْسَعَ اَرْزاقِناعِنْدَ كِبَرِ سِنِّنا؛ حور العین درخواست كنیم پس به عزت خویش روزیمان گردان و وسیع‌ترین روزى ما رادر هنگام پیرى ما قرار ده وَاَحْسَنَ اَعْمالِنا عِنْدَ اقْتِرابِ اجالِنا وَاَطِلْ فى طاعَتِكَ وَمایُقَرِّبُ؛ و بهترین اعمال ما را هنگام نزدیك شدن مرگمان مقرر دار و طولانى كن عمر مارا در طاعت خود و در آنچه موجب تقرباِلَیْكَ وَیُحْظى عِنْدَكَ وَیُزْلِفُ لَدَیْكَ اَعْمارَنا وَاَحْسِنْ فىجَمیعِ؛ درگاهت شود و سبب بهره‌مندى نزد تو و نزدیكى تو گردد و در تمام اَحْوالِنا وَاُمُورِنا مَعْرِفَتَنا وَلا تَكِلْنا اِلى اَحَدٍ مِنْخَلْقِكَ فَیَمُنَّ عَلَیْنا؛ احوال و كارهاى ما معرفتمان را كامل و نیكو گردان و ما را به هیچیك از خلقخود وامگذار كه بر سر ما منت گذارد وَتَفَضَّلْ عَلَیْنا بجَمیعِ حَوایِجِنا لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَابْدَاْبِاباَّئِنا وَاَبْناَّئِنا؛وبرما تفضل فرما به برآوردن تمام حاجت‌هاى دنیاوآخرت ما و آغاز كن در تمامآنچه ما براى خودمان از توخواستیم براى پدران و فرزندانمان وَجَمیعِ اِخْوانِنَا الْمُؤْمِنینَ فى جَمیعِ ما سَئَلْناكَ لاِنْفُسِنا یااَرْحَمَ؛ و همه برادران مؤ من ما اى مهربانترین الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظیمِ وَمُلْكِكَالْقَدیمِ اَنْ؛ مهربان‌ها خدایا از تو خواهیم به حق نام بزرگت و فرمانروایى دیرینه‌ات كه تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَا لْعَظیمَ اِنَّهُ لا؛ درود فرستى بر محمد و آل محمد و اینكه بیامرزى براى ما گناه بزرگ ما را كه بهراستىیَغْفِرُ الْعَظیمَ اِلا الْعَظیمُ اَللّهُمَّ وَهذا رَجَبٌ الْمُكَرَّمُالَّذى اَكْرَمْتَنابِهِ؛ نیامرزد بزرگ را مگر شخص بزرگ.

خدایا این ماه رجب است كه گرامى است و همانماهى است كه ما را بدان گرامى داشته اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَكْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الاْمَمِ فَلَكَ الْحَمْدُ یا ذَاالْجُودِ؛ نخستین ماه محترمى است كه ما را از میان همه امت‌ها بدان گرامى داشتى پس ستایش خاص تو است اى صاحب جود وَالْكَرَمِ فَاَسْئَلُكَ بِهِ وَبِاسْمِكَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِالاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْكْرَمِ؛ و بزرگوارى پس از تو خواهیم بدین ماه و به حق نام اعظم و ...... و اجل اكرمتوالَّذى خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّكَ فَلا یَخْرُجُ مِنْكَ اِلىغَیْرِكَ اَنْ تُصَلِّىَ؛ كه آنرا آفریدى و در سایه‌ات مستقر گردید و آن نام از تو به دیگرى نرسد كه درود فرستى عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرینَ وَاَنْ تَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ؛ بر محمد و خاندان پاك او و قرار دهى ما را از كسانى كه در این ماهبِطاعَتِكَ وَالاْمِلینَ فیهِ لِشَفاعَتِكَ اَللّهُمَّ اهْدِنا اِلىسَواَّءِ السَّبیلِ؛ به طاعت تو عمل كنیم و آنانكه در این ماه آرزوى شفاعت تو را دارند خدایا مارا به راه راست راهنمایى فرما وَاجْعَلْ مَقیلَنا عِنْدَكَ خَیْرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ وَمُلْكٍ جَزیلٍفَاِنَّكَ؛ و قرار ده جایگاه ما را در نزد خود بهترین جایگاه در سایه همیشگى رحمتت وسلطنت باعظمتت زیرا كه توحَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَكیلُ اَللّهُمَّ اقْلِبْنا مُفْلِحینَ مُنْجِحینَغَیْرَ مَغْضُوبٍ؛ ما را كافى هستى و نیكو وكیلى هستى خدایا ما را برگردان به حال رستگارى وكامیابى كه نه در زمره غضب شدگان باشیم عَلَیْنا وَلا ضاَّلّینَ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّاِنّى اَسئَلُكَ؛ و نه از جمله گمراهان به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان خدایا از توخواهم بِعَزاَّئِمِ مَغْفِرَتِكَ وَبِواجِبِ رَحْمَتِكَ السَّلامَةَ مِنْ كُلِّاِثْمٍ وَالْغَنیمَةَ؛ به حق وسائل حتمى آمرزشت و به آن رحمتت كه بر خویش واجب كردى كه مرا از هرگناهى سالم دارى مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَالْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَالنَّجاةَ مِنَ النّارِاَللّهُمَّ دَعاكَ الدّاعُونَ؛ و از هر نیكى بهره‌مند سازى و به بهشتم برسانى و از آتش دوزخ نجاتم بخشى خدایا خوانندگان تو را خواندند وَدَعَوْتُكَ وَسَئَلَكَ السّاَّئِلُونَ وَسَئَلْتُكَ وَطَلَبَ اِلَیْكَالطّالِبُونَ؛ و من نیز خواندمت و درخواست كنندگان از تو خواستند و من نیز از تو خواستم وجویندگان از تو جویا شدند وَطَلَبْتُ اِلَیْكَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الثِّقَةُ وَالرَّجاَّءُ وَاِلَیْكَمُنْتَهَى الرَّغْبَةِ فِى؛ و من هم تو را جویا شدم خدایا تویى مورد اعتماد و امید و بسوى تو است آخرین مرحله میل و اشتیاق در الدُّعاَّءِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلِ الْیَقینَفى قَلْبىدعاء؛ خدایا درود فرست بر محمد و آلش و بنه یقین را در دلم وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالنَّصیحَةَ فى صَدْرى وَذِكْرَكَ بِاللَّیْلِ وَالنَّهارِ؛ و روشنى در دیده‌ام و خیرخواهى در سینه‌ام و ذكر خود را در شب وروزعَلى لِسانى وَرِزْقاً واسِعاً غَیْرَ مَمْنُونٍ وَلا مَحْظُورٍفَارْزُقْنى؛ بر زبانم و روزى وسیع بى منت و بى مانعى روزیم گردان وَبارِكْ لى فیما رَزَقْتَنى وَاجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَرَغْبَتىفیما؛ و در آنچه نصیبم كرده‌اى بركت ده و بى‌نیازى مرا در نفس خودم قرار ده واشتیاقم را بدان چه عِنْدَكَ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

پس به سجده برو وبگوی اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذىهَدانا لِمَعْرِفَتِهِ وَخَصَّنا بِوِلایَتِهِ وَوَفَّقَنا لِطاعَتِهِ؛ ستایش خاص خدایى است كه ما را به معرفت خویش راهنمایى كرد و به دوستى خویش مخصوص گردانید و به طاعتش موفق داشت خدا را شكر.

سپس صد مرتبه شُكْراً شُكْراً گفته شود.

پس سر از سجود بردار و بگوی اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُكَ بِحاجَتىوَاعْتَمَدْتُ؛ خدایا من براى حاجتم تو را قصد كردم و درموردعَلَیْكَ بِمَسْئَلَتى وَتَوَجَّهْتُ اِلَیْكَ بِاَئِمَّتى وَسادَتىاَللّهُمَّ انْفَعْنا؛ خواسته‌ام بر تو اعتماد كردم و به وسیله پیشوایان و سرورانم بهسوى تو روآوردم خدایا بِحُبِّهِمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُمْوَاَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ فى؛ به دوستى ایشان مارا سودمند كن ودر جایگاه آنها واردمان كن و همنشینى ایشان را روزى ما گردان و در زمره آنان ما را داخل بهشت گردان زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.

اعمال روز عید مبعث

این عید از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و براى آن روز چند عمل وارد شده است .

1-غسل

2- روزه و كه آن یكى از چهارروزى است كه در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتادسال.

3- بسیار صلوات فرستادن.

4- زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین علیهما وآلهماالسَّلامُ.

5-در مصباح از رَیّان بن الصّل ترویت است كه حضرت امام جواد علیه السلام در زمانی كه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم راروزه گرفت و جمیعا طرافیان آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود كه به جا آوریم دوازدهركعت نماز كه خوانده شود در هر ركعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شودهر یك از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَكْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَاِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه لا اُشْرِكُ بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه.

6- ازجناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ رویت شدهكه دراین روز دوازده ركعت نماز مى‌خوانى كه در هر ركعت حمد وسوره‌اى كه آسان باشد می‌خوانی و تشهّد مى‌خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گویى بین هر دوركعت

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَكُنْ لَهُشَریكٌ فى الْمُلْكِ ستایش خاص خدایى است كه فرزندى براى خود نگرفته و شریكى در فرمانروایىن دارد وَلَمْ یَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبیراً یا عُدَّتىفى مُدَّتىیا؛ و یاورى از خوار شدن ندارد (چون خوارى ندارد) و به كمال بزرگى او را یاد كناى توشه من در دوران عمرمصاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیّى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتىیا؛ رفیق من در سختیم اى سرپرست من در نعمتم اى فریادرس من در آنچه خواهم اى نَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیْبَتى یا كافِىَّ فى وَحْدَتىیا؛ بر آرنده حاجتم اى نگهبان من در غیابم اى كفایت كننده‌ام در گوشه تنهایى اى اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَكَ الْحَمْدُ واَنْتَالْمُقیلُ؛ همدمم در وحشتم تویى پرده پوش عیب‌هاى من پس ستایش تو را است و تویى نادیده گیرنده عَثْرَتى فَلَكَ الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَكَ الْحَمْدُصَلِّ عَلى؛ لغزشم پس ستایش تو را است و تویى برخیزاننده من هنگام افتادنم پس ستایش تورا است درود فرست برمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَآمِنْ رَوْعَتى وَاَقِلْنىعَثْرَتى؛ محمد و آل محمد و بپوشان عیبم را و ایمنى بخش هراسم را و نادیده گیر لغزش مرا وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِوَعْدَ؛ و چشم بپوش از جرمم و بگذر از گناهانم در زمره بهشتیان بدان الصِّدْقِ الَّذى كانُوا یُوَعَدُونَ.

وعده راستى كه بدان ها داده شده.

پس چون از نماز و دعا فارغ شدى مى‌خوانى هر یكاز حمد وتوحید و مُعَوَّذَتَیْن و قُلْ یا اَیُّهَا الْكافِرُونَو اِنا اَنْزَلناهُ و آیة الكرسى را هفت مرتبه و بعد مى گوئى لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَكْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه و بعد مى گویى هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَیْئا و مى خوانى هر دعا كه خواهى.

 7- در اقبال و در بعض نسخ مصباحآمدهاست كه مستحبّ است دراین روز این دعا را بخوانندی یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَوَالتَّجاوُزَ یا مَنْ؛ اى كه دستور داده به عفو و گذشت و خود او هم عفو و گذشت (از گنهكاران را)ضمانت كرده‌اى؛عفو كرده و گذشت فرمودى مرا مورد عفو و گذشت خویش قرار ده‌اى كریم خدایا جستجوالطَّلَبُ وَاَعْیَتِ الْحیلَةُ وَالْمَذْهَبُ وَدَرَسَتِ الاْمالُوَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ؛ به جایى نرسید و راه چاره و رفتن بسته شد و آرزوها كهنه گشت و امید بریده شد اِلاّ مِنْكَ وَحْدَكَ لا شَریكَ لَكَ اَللّهُمَّ اِنّى اَجِدُ سُبُلَالْمَطالِبِ اِلَیْكَ؛ جز از تو كه یكتایى و شریكى ندارى خدایا من به خوبى مى یابم كه راه‌هاى جستجوبه سوى تو مُشْرَعَةً وَمناهِلَ الرَّجاَّءِ لَدَیْكَ مُتْرَعَةً واَبْوابَالدُّعاَّءِ لِمَنْ دَعاكَ؛ گشوده است و آبشخورهاى امید در نزد تو پر از آب است و درهاى دعاء براى كسىكه تو را بخواند مُفتَّحَةً وَالاِْسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِكَ مُباحَةً وَاَعْلَمُاَنَّكَ لِداعیكَ؛ باز است و یاریت براى آنكس كه از تو یارى خواهد آماده و مباح است و به خوبى مى دانم كه تو آماده بِمَوْضِعِ اِجابَةٍ وَللصّارِخِ اِلَیْكَ بِمَرْصَدِ اِغاثَةٍ وَاَنَّ فِىاللَّهْفِ اِلى؛ اجابت دعاى خوانندگانت هستى و مهیاى فریادرسى فریادخواهان از درگاهت مى‌باشى و این را هم مى دانم كه در پناهنده جُودِكَ وَالضِّمانِ بِعِدَتِكَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلینَوَمَنْدُوحَةً عَمّا؛ شدن به جود تو و اعتماد به وعده تو عوض كاملى از منع بخیلان و بى نیازى وسیعى است از آنچه فى اَیْدِى الْمُسْتَاْثِرینَ وَاَنَّكَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ اِلاّاَنْ تَحْجُبَهُمُ؛ در دست توانگران و ثروتمندان است و مىدانم كه تو از خلق خویش در حجاب نشوى مگر آنكه اعمال ایشان الاْعْمالُ دُونَكَ وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّ اَفْضَلَ زادِ الرّاحِلِ اِلَیْكَعَزْمُ اِرادَةٍ؛ میان تو و ایشان حجاب قرا دهد و این را هم دانسته‌ام كه بهترین توشه كسى كهبه سوى تو كوچ كند یك تصمیم جدىیَخْتارُكَ بِها وَقَدْ ناجاكَ بِعَزْمِ الاِرادَةِ قَلْبى وَاَسْئَلُكَبِكُلِّ دَعْوَةٍ؛ و نیرومندى است كه تو را بدان اختیار كند و با یك چنین تصمیمى دل من با توبراز و نیاز پرداخته از تو خواهم به حق هر دعائى دَعاكَ بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ اَمَلَهُ اَوْصارِخٌ اِلَیْكَ اَغَثْتَصَرْخَتَهُ اَوْ مَلْهُوفٌ؛ كه تو را دعا كرده بدان شخص امیدوارى كه به آرزویش رسانده‌اى یا فریاد خواهىكه به درگاه تو فریادخواهى كرده و به دادش رسیده مَكْرُوبٌ فَرَّجْتَ كَرْبَهُ اَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ اَوْمُعافىً اَتْمَمْتَ؛ یا دلسوخته گرفتارى كه تو گرفتاریش را بر طرف كرده یا گنهكار خطا پیشه‌اى كهتو او را آمرزیده‌اى یا تندرستى كه نعمتت نِعْمَتَكَ عَلَیْهِ اَوْ فَقیرٌ اَهْدَیْتَ غِناكَ اِلَیْهِ وَلِتِلْكَالَّدعْوَةِ عَلَیْكَ حَقُّ؛ را بر او تمام كرده‌اى یا ندارى كه از توانگرى خود به او داده‌اى و چنین دعایى به درگاهت حقى پیدا كرده وَعِنْدَكَ مَنْزِلَةٌ اِلاّ صَلَّیْتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍوَقَضَیْتَ حَوائِجى؛ و در پیش تو منزلت و مقامى یافته كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و برآورى حاجاتم را حَوائِجَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَهذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُكَرَّمُالَّذى اَكْرَمْتَنا؛ حاجات دنیا و آخرت و این ماه رجب المرجب و ماه گرامى است آن ماهى كه بِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَكْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الاْمَمِیا ذَاالْجُودِ وَالْكَرَمِ؛ نخستین ماه محترم است و ما را بدان گرامى داشته‌اى از میان سایر امت‌ها اىصاحب جود و كرم فَنَسْئَلُكَ بِهِ وَبِاسْمِكَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّالاْكْرَمِ الَّذى؛ پس به حق این ماه از تو خواهم و به حق نام اعظم تو، آن نام برتر و گرامى‌ترى كه آن را خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّكَ فَلا یَخْرُجُ مِنْكَ اِلى غَیْرِكَاَنْ تُصَلِّىَ عَلى؛ آفریدى پس در زیر سایه رحمتت مستقر گردید و از تو به دیگرى نرسد كه درودفرستى برمُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَفیهِ بِطاعَتِكَ؛ محمد و خاندان پاكش و قرار دهى ما را از كسانى كه در این ماه به طاعتت عملكنیموَالاْمِلینَ فیهِ بِشَفاعَتِكَ اَللّهُمَّ وَاهْدِنا اِلى سَواَّءِالسِّبیلِ وَاجْعَلْ؛ و آنانكه در این ماه آرزوى شفاعت را دارند خدایا ما را به راه راست هدایت فرما و جایگاه ما را مَقیلَنا عِنْدَكَ خَیْرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ فَاِنَّكَ حَسْبُناوَنِعْمَ الوَكیلُ؛ در پیش خود بهترین جایگاه در زیر سایه همیشگیت قرار ده كه بهراستى تو ما رابسى و نیكو وكیلى هستى وَالسَّلامُ عَلى عِبادِهِ المُصْطَفَیْنَ وَصَلَواتُهُ عَلَیْهِمْاَجْمَعینَ اَللّهُمَّ؛ وسلام بر بندگان برگزیده‌اش و درودهاى او برایشان همگى و نیزخدایا وَبارِكَ لَنا فى یَوْمِنا هَذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ وَبِكَرامَتِكَ جَلَّلْتَهُ وَبِالْمَنْزِلِ؛ مبارك گردان براى ما در این روزى كه آن را برترى دادى و به كرامت خویش آن رابزرگ كردى و به جایگاه[الْعَظیمِ] الاْعْلى اَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلى مَنْ فیهِ اِلى عِبادِكَاَرْسَلْتَهُ؛ بزرگ والاترى آن را جاى دادى درود فرست بر آن كس كه او را در این ماه به سوى بندگانت فرستادى وَبِالْمَحَلِّ الْكَریمِ اَحْلَلْتَهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلوةًداَّئِمَةً تَكُونُ لَكَ؛ و او را به مقام بزرگى درآوردى خدایا درود فرست بر او درودى همیشگى كه براى تو شُكْراً وَلَنا ذُخراً وَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا یُسراً وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَةِ اِلى؛ سپاسگزارى باشد و براى ما ذخیره‌اى و قرار ده براى ما در كارمان آسانى و تاپایان عمرمان با خوشبختى ما را مُنْتَهى آجالِنا وَقَدْ قَبِلْتَ الْیَسیرَ مِنْ اَعْمالِنا وَبَلَّغْتَنابِرَحْمَتِكَ اَفْضَلَ؛ مقرون دار و تو اى خدا براستى چنانى كه اعمال اندك ما را پذیرفتى و به رحمت خویش به بهترین آمالِنا اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍوَآلِهِ وَسَلَّمَ؛ آرزوهایمان رساندى همانا تو بر هر چیز توانایى و درود و تحیت خدا بر محمد وآلش باد.